21 Eylül 2012 Cuma

Meleğim Tombişin Anne Oluyor..

Meleğimmm..Simdi bende ANNE oluyorum.. Hep Anne olduğunuzda beni daha iyi anlayacaksınız derdinya, seni anne olmazdan öncede anlıyodum ama şimdi daha bi başka anlıyorum ANNE.. Ben seni anlıyorum ama,sen bunu bilmiyosun. Şimdi benimde bebeğim olucak ama sen olmayacaksın. Hiç bu kadar aramamıstım seni. Belkide göruyosun bilmiyorum. İçimde minik bi can var,tıpkı senin beni taşıdığın gibi şimdi bende onu taşıyorum. Sen bana can verdin,bende ona veriyorum. Evlendim,çocuğum oluyor ama sadece senin kızınken hayat daha kolay geliyordu bana. Sana layık bi evlat olabildim mi bilmiyorum.. Keşke yanımda olsaydın. Şimdi ben tek başıma o minicik bebeği nasıl büyütürüm bilmiyorum. Kimseden yardım istemek istemiyorum. Sen olsaydın yanımda olurdun yol gösterirdin bana. Tıpkı Eymene baktığın gibi aşkla bakardın eminim. Kokusunu içine çeke çeke sarılışın öpüşün hiç gitmiyo gözümden. Keşke benim yavrumuda alabilseydin kucağına, keşke bende seyredebilseydim sizin o mutluluğunuzu. Ne mutluki vefat günün Eymenim sana ANANE diye seslendi ve o mutluluğu tadarak kapadın gözlerini..Aylardır acıtıyor canımı yokluğun tabiki ama buara daha bi başka acıtıyor..Kimseyle konuşamıyorum,kimseye içimdekileri anlatamıyorum. Kimseye seni ne kadar cok ozlediğimi,özlemimin tarifini söyleyemiyorum. Ağzım dilim tutuluyor sanki.. Kelimeler çıkmıyor ağzımdan. Benim sana cok ihtiyacım var Anne. Zamanı geri getirebilseydim eğer.. Ama gelmiyor işte,giden zamanıda senide getiremiyorum geri. Allah nasip ederse bebeğimi kucağıma aldığım gün sen yine yanımda olamicaksın. O zaman seni cok daha iyi anlicam. Belki senin bana soylediğin herşeyi bende ona soylicem zamanı gelince. Resimlerini göstericem, mektuplarını okutucam, Ananesinin nasıl bir melek olduğunu anlatıcam seni sorunca. Keşke görebilseydin sende, ne kadar cok istediğini biliyorum. İçimi yakıp kavursada yokluğun bana düşen hep sabır sabır sabır..Sakın rüyalarıma gelmekten vazgeçme meleğim..Bir gece görmesem rüyamda hemen endişeye kapılıyorum seni üzücek bişeymi yaptımda gelmedin acaba diye. Annecim rüyalarda bile buluşmak öyle tarifi olmayan bir mutluluğa boğuyoki beni anlatamam. Dün gece yine geldin..Ben erken doğum yapmışım ve bana emzirmeyi öğrettin..Uyandım ve birkez daha farkettimki mektubunda yazdığın gibi; 'Ölsemde sizi hiç yanlız bırakmicam, ben hep sizinle olucam'. evet Meleğim biliyorum benlesin ve rüyamda da olsa bana herşeyi öğreticeksin ve hep yanıbaşımda olucaksın..Yetinmekten başka çarem yok..Boğazım düğüm düğüm, sol yanım acıyor ve ben seni çok özlüyorum ANNEM..

17 Mayıs 2012 Perşembe


Sensizliğimin 34.günü. Sanki yıllar geçti üzerinden.Öylesine bir özlem, öylesine bir hasret var ki içimde kelimelere dökmek imkansız. Söylediğin gibi, istediğin gibi hep dimdik durmaya çalışıyorum. Ama günden güne arttıkça hasretin beceremiyorum sanki meleğim. Hayatımda ne kadar büyük bir yer kapladığını zaten hep biliyordum. Yokluğunla öyle bir boşluktayım ki, elim kolum, kanadım kırıldı sanki. Ne yapsam, ne etsem aklımda hep sen. Bugün elim hep telefonda. Senin gittiğini hiç sindiremedim, konduramadım. Hep seni aramak geçiyor içimden. Sarılıyorum telefona bi hevesle sonra buz kesiliyor elim birden, gardım düşüyor kimi arıyosun İrem Annecin yok :( Öyle özledim ki sesini duymayı, her akşam öpüp kokladığım o nur yüzünü, ellerini, geceleri dinlediğim nefesini. Annem sensiz nasıl geçecek bu zaman bilmiyorum. Diyorum ki geçen zaman beni annemden uzaklaştırmıyor aksine ona yaklaştırıyor. Böyle diyorum ve sabrediyorum. Yazdığın gibi Firdevs'ala Cennetinde buluşucaz birtanemle diyorum..Buluşucaz ve orda hiç ayrılık olmayacak. Allah’ım o günün gelmesini iple çekiyorum. Sana yeniden sımsıkı sarılabilecek miyim?
Meleğime..
Herkesin annesi kendine özeldir, birtanedir ama sanırım ben gerçekten çok şanslı bi evladım. Herkesin parmakla gösterdiği, herşeyiyle imrenilen bi ANNEM oldu.. Şanslıyımki o büyüttü beni.. 26 yaşıma dek yanımda oldu. Bi annenin yavrusuna yapabileceği herşeyi yaptı. Bildiği herşeyi bizimle paylaşmaktan hiç çekinmedi. Herkese yetecek kocamaaaaan sevgi dolu bir yüreği, ve her türlü zorluğa karşı direnen Sabır hancısı bi hali vardı. Arkadaşlarının bir tanesi, yavrularının Nur Yüzlü Meleği herkese örnek ve ibret olacak yaşantısı ile Rabbine, çok sevdiği Peygamberine, cennette hep komşu olmak istediği Hz. Hatice Validemizin yanına gitti..
Uzun, sancılı ama hep umutlu meşakatli bir yoldan geçtik hepberaber. Hala bencilim. Hala nefes alsaydıda yinede olsaydı diyorum umarsızca. Onun yaşadığı acıların en canlı şahidi olsamda.
Bir insan ancak bukadar SABIR abidesi olabilir. Hastalığını ilk duyduğu andan itibaren hiçbir zaman OF demeyen, onca tedaviye göğüs geren canım annem, seninle sabrettik inan. Sen bize bizde sana oyun oynadık aslında. Hep senden sakladık sandık hastalığının gidişhatını. Ama sen öyle akıllı bi kadınsınki anlıyordun hepsini. Ne sen bize belli ettin ne biz sana. Adını bile anmıyorduk illet hastalığın. Öyle geçtiki şu son 5 senemiz, seni düşünmeden uyandığım, seni düşünmeden geçirdiğim tek saat ve seni düşünmeden uyuduğum olmadı. Yanında enerji patlaması yaşıyormuş gibi senin bir tebessümüne kurban olacak tombişin yanından gittiği an düşüyordu yüzü, gücü. Yorulmamam lazım anneme yemek yapıcam. Yılmamam lazım annemin yanında sağlam durucam. Ağlamam lazım ya annem anlarsa.. Eğer yorgun görünürsem annem üzülür. Herşeyi en ince ayrıntısına kadar düşünen bitanem onun bizi yorduğu hissine ya kapılırsa.. Annem sen herzaman bana, bize yorgunluk değil güç oldun, mutluluk oldun.. Ah annecim inanki herşey senin içindi. Tüm amacım, tüm çabam hepsi senin içindi. Şimdi birden bire hepsi bitti.. Sen gittin heryer siyah beyaz. Rengim gitti. Biliyordum kıymetini, altın gibi değerini, bildiğim için böyle yanıyor içim işte, bildiğim için durmuyor gözyaşlarım. Sensizliği sindiremiyorum. Seni kabre yerleştiremiyorum birtürlü. Sanki hala biryerdesin, hayattasın, hastaneye gittik herzamanki gibi ama çıkacaksın hastaneden, görmemize izin yok sadece. Allah'ım gerçek olması için neler vermezdim. Senden öğreneceğim daha çok şey vardı. Paylaşmak istediğim, sensiz nasıl becereceğimi bilemediğim yaşanacaklar.. Ajandanda yazmışsın ölsemde sizin yanınızdayım, biliyorum meleğim yanımdasın. Hissediyorum seni ama bende seni görebilsem keşke. Bi kez olsun öpebilsem. En son ben gördüm seni, en son ben konuştum seninle seni çok seviyorum sakın korkma ben hep yanındayım dedim. Sende tamam dedin gülümseyerek. Demiştinya hani, bana yazmıştında hem, 'hani çocuklar hep annelerine ihtiyaç duyarya bende çocuk gibi sana ihtiyaç duyuyorum. İrem varsa herşey kolay olur o varsa herşey güzel gider diyorum, gücümü senden alıyorum' diye. asıl ben gücümü senden alıyordum meleğim. Ayakta durmama, çabalamama, inanmama, mutlu olmama tek sebepti varlığın..
Hayatımın gerş kalanını sensiz geçirecek olmayı sindirmeye çalıştığım şu günlerde zar zorda olsa hayata tutunmaya çalışıyorum senin istediğin gibi. Senin olmamızı istediğin yol en doğru yol ve ben senin beni böyle izlemen için çabalayacağım hep Annecim.. Dünya hayatında hep mutlu ettik seni ahiretinde de mutlu edicem söz veriyorum. Bize düşen amel defterini süslemek artık. Senin için hayırlar yapmak, hayırlı evlatlar olmak ve hayırlı evlatlar yetiştirmek.. Senin hayırlı duaların var üzerimde, senin dileklerin senin gibi bi ANNEM olduğu için Rabbime şükürler olsun. Seni çok ama çok seviyorum kalbimin sultanı Nurlu Meleğim..